تئاتر در جزیره هرمزبسیار غریب اما توانا
قبل به دعوت هنرمندان تئاتر و انجمن نمایش جزیره هرمز سه تن از اساتید تئاتر شامل دكتر فریندخت زاهدی، رضا بابك و عباس جهانگیریان به جزیره هرمز سفر كردند تا ضمن بازدید از نمایش‌های تولید شده در این جزیره با دست‌اندركاران نمایش‌ها گفت‌وشنود داشته باشند.
چندی قبل به دعوت هنرمندان تئاتر و انجمن نمایش جزیره هرمز سه تن از اساتید تئاتر شامل دكتر فریندخت زاهدی، رضا بابك و عباس جهانگیریان به جزیره هرمز سفر كردند تا ضمن بازدید از نمایش‌های تولید شده در این جزیره با دست‌اندركاران نمایش‌ها گفت‌وشنود داشته باشند. به گزارش سایت ایران تئاتر، عباس جهانگیریان این سفر یك روزه را كه با دیدن دو نمایش و نشست با مدیران جزیره هرمز همراه شد برای آشنایی با مشكلات و توانایی‌های هنرمندان این جزیره كامل ارزیابی كرده و افزود:«این جزیره كه 6000 نفر جمعیت دارد، تئاتر خوب و با سابقه‌ای دارد. حتی یك شیوه نمایشی مختص خود دارد كه به آن"سبزه پری" می‌گویند كه متاسفانه از هنرمندان این شیوه سنتی تنها یك نفر زنده مانده است.»وی درباره وضعیت نمایش در جزیره هرمز توضیح داد:«این جزیره حتی یك سالن تئاتر هم ندارد و هیچ حمایتی نیز از سوی ارشاد نمی‌‌شود. تنها در اتاقی از اداره ارشاد این جزیره توسط بچه‌های انجمن و با آجر، سكوی كوچكی ساخته شده تا بتوانند روی آن كار اجرا كنند. احساس كردم هنرمندام تئاترش بسیار غریب اما بسیار توانا هستند.»فریندخت زاهدی درباره این سفر گفت:«بسیار متعجب شدم وقتی فهمیدم بانی سفر ما یك جوان علاقه‌مند به نمایش است كه حتی تئاتری هم نیست و با پول خودش هزینه این سفر را پرداخته تا چند تئاتری حرفه‌ای درباره هنر هرمز، نقش فرهنگ و هنر در جوامع فرهنگی تئاتر برای هنرمندان منطقه‌اش صحبت كنند. بی‌توجهی مسئولان فرهنگی به وضع نمایش این جزیره حیرت انگیز است. با این كه این جزیره دانشگاه آزاد دارد و همین از حضور افراد تحصیل كرده در این جزیره حكایت می‌كند، اما باید گفت بدون هیچ حمایت مالی و فنی وضعیت تئاتر اسف‌بار است.»وی ادمه داد:«در اتاقی اجرا دیدیم كه حتی یك پروژكتور هم نداشت و با روشن و خاموش كردن یك لامپ مهتابی نورپردازی می‌شد.»رضا بابك نیز افزود:«جزیره هرمز با جذابیت‌ها و طبیعت بسیار
دیدنی كه دارد می‌تواند بسیار درآمدزا باشد اما آن چه دیدم فقر عجیبی بود كه در آن موج می‌زد. نه سالنی وجود داشت و نه امكانات اجرایی. آن قدر متاثر شدم كه تصمیم گرفته بودم شخصاً پروژكتور خریداری كنم.»این سه پیشكسوت تئاتر طی این روز دو نمایش"دل دریا" و"فانوس نیمه خاموش" با كارگردانی عبدالرسول دریاپیما را دیدند و معتقدند كه به لحاظ كیفی و به نسبت امكاناتی كه ندارند خوب و از سطح بازیگری قابل قبولی برخوردار است.عباس جهانگیریان افزود:«در این جزیره بازیگر زن بزرگسال وجود ندارد. چون دختران جوان بعد از ازدواج دیگر تئاتر كار نمی‌كنند. همه نقش‌های زن با هر سنی را نوجوانان تا 16 سال بازی می‌كنند.»یكی دیگر از برنامه‌های این سفر جلسه گفت و شنود با مسئولان شهری و فرهنگی هرمز بود كه در آن رئیس شورای شهر، معاونان ارشاد و امام جمعه جزیره هرمز حضور داشتند. جهانگیریان درباره این جلسه گفت:«همه این مسئولان به تئاتر علاقه‌مندند و ارتباط صمیمانه‌ای با هنرمندان آن دارند و بر كاركرد این هنر واقف هستند. علاقه‌مندند كه تئاتر ساحلی برگزار كنند. تئاتری كه برای اولین بار با موضوعات صیادی و دریا تولید شود كه مسلماً به حمایت مالی و اسپانسر نیاز خواهد داشت. با همه مشكلات مالی كه دارند معتقدند بدون سالن هم می‌شود تئاتر كار كرد.»زاهدی نیز با اشاره به جغرافیای جزیره تصریح كرد:«شرایط جغرافیایی، این جزیره را مستعد داشتن تئاتری با فضای باز و سالن رو باز كرده است. این سرزمین یك بهشت ا ست و با تئاتر می‌توان روی ایجاد انگیزه برای جوانان هرمز كه اشتغال كمتر و وقت آزاد بیشتری دارند سرمایه‌گذاری كرد.»این سه پیشكسوت، اعزام كارشناسان تئاتر، برپایی ورك‌شاپ‌های كوتاه مدت و بلند مدت و كمك مالی اداره ارشاد به تئاتر این جزیره را برای اجرای این برنامه‌ها ضروری عنوان كردند.
چندی قبل به دعوت هنرمندان تئاتر و انجمن نمایش جزیره هرمز سه تن از اساتید تئاتر شامل دكتر فریندخت زاهدی، رضا بابك و عباس جهانگیریان به جزیره هرمز سفر كردند تا ضمن بازدید از نمایش‌های تولید شده در این جزیره با دست‌اندركاران نمایش‌ها گفت‌وشنود داشته باشند. به گزارش سایت ایران تئاتر، عباس جهانگیریان این سفر یك روزه را كه با دیدن دو نمایش و نشست با مدیران جزیره هرمز همراه شد برای آشنایی با مشكلات و توانایی‌های هنرمندان این جزیره كامل ارزیابی كرده و افزود:«این جزیره كه 6000 نفر جمعیت دارد، تئاتر خوب و با سابقه‌ای دارد. حتی یك شیوه نمایشی مختص خود دارد كه به آن"سبزه پری" می‌گویند كه متاسفانه از هنرمندان این شیوه سنتی تنها یك نفر زنده مانده است.»وی درباره وضعیت نمایش در جزیره هرمز توضیح داد:«این جزیره حتی یك سالن تئاتر هم ندارد و هیچ حمایتی نیز از سوی ارشاد نمی‌‌شود. تنها در اتاقی از اداره ارشاد این جزیره توسط بچه‌های انجمن و با آجر، سكوی كوچكی ساخته شده تا بتوانند روی آن كار اجرا كنند. احساس كردم هنرمندام تئاترش بسیار غریب اما بسیار توانا هستند.»فریندخت زاهدی درباره این سفر گفت:«بسیار متعجب شدم وقتی فهمیدم بانی سفر ما یك جوان علاقه‌مند به نمایش است كه حتی تئاتری هم نیست و با پول خودش هزینه این سفر را پرداخته تا چند تئاتری حرفه‌ای درباره هنر هرمز، نقش فرهنگ و هنر در جوامع فرهنگی تئاتر برای هنرمندان منطقه‌اش صحبت كنند. بی‌توجهی مسئولان فرهنگی به وضع نمایش این جزیره حیرت انگیز است. با این كه این جزیره دانشگاه آزاد دارد و همین از حضور افراد تحصیل كرده در این جزیره حكایت می‌كند، اما باید گفت بدون هیچ حمایت مالی و فنی وضعیت تئاتر اسف‌بار است.»وی ادمه داد:«در اتاقی اجرا دیدیم كه حتی یك پروژكتور هم نداشت و با روشن و خاموش كردن یك لامپ مهتابی نورپردازی می‌شد.»رضا بابك نیز افزود:«جزیره هرمز با جذابیت‌ها و طبیعت بسیار
دیدنی كه دارد می‌تواند بسیار درآمدزا باشد اما آن چه دیدم فقر عجیبی بود كه در آن موج می‌زد. نه سالنی وجود داشت و نه امكانات اجرایی. آن قدر متاثر شدم كه تصمیم گرفته بودم شخصاً پروژكتور خریداری كنم.»این سه پیشكسوت تئاتر طی این روز دو نمایش"دل دریا" و"فانوس نیمه خاموش" با كارگردانی عبدالرسول دریاپیما را دیدند و معتقدند كه به لحاظ كیفی و به نسبت امكاناتی كه ندارند خوب و از سطح بازیگری قابل قبولی برخوردار است.عباس جهانگیریان افزود:«در این جزیره بازیگر زن بزرگسال وجود ندارد. چون دختران جوان بعد از ازدواج دیگر تئاتر كار نمی‌كنند. همه نقش‌های زن با هر سنی را نوجوانان تا 16 سال بازی می‌كنند.»یكی دیگر از برنامه‌های این سفر جلسه گفت و شنود با مسئولان شهری و فرهنگی هرمز بود كه در آن رئیس شورای شهر، معاونان ارشاد و امام جمعه جزیره هرمز حضور داشتند. جهانگیریان درباره این جلسه گفت:«همه این مسئولان به تئاتر علاقه‌مندند و ارتباط صمیمانه‌ای با هنرمندان آن دارند و بر كاركرد این هنر واقف هستند. علاقه‌مندند كه تئاتر ساحلی برگزار كنند. تئاتری كه برای اولین بار با موضوعات صیادی و دریا تولید شود كه مسلماً به حمایت مالی و اسپانسر نیاز خواهد داشت. با همه مشكلات مالی كه دارند معتقدند بدون سالن هم می‌شود تئاتر كار كرد.»زاهدی نیز با اشاره به جغرافیای جزیره تصریح كرد:«شرایط جغرافیایی، این جزیره را مستعد داشتن تئاتری با فضای باز و سالن رو باز كرده است. این سرزمین یك بهشت ا ست و با تئاتر می‌توان روی ایجاد انگیزه برای جوانان هرمز كه اشتغال كمتر و وقت آزاد بیشتری دارند سرمایه‌گذاری كرد.»این سه پیشكسوت، اعزام كارشناسان تئاتر، برپایی ورك‌شاپ‌های كوتاه مدت و بلند مدت و كمك مالی اداره ارشاد به تئاتر این جزیره را برای اجرای این برنامه‌ها ضروری عنوان كردند. 
0 نظرات:
ارسال یک نظر